Alles gaat voorbij

Het boeddhisme weet: Alles gaat voorbij. Dit is enerzijds een geruststellende gedachte, anderzijds een teleurstelling. Natuurlijk willen we graag dat de negatieve ervaringen voorbij gaan en dat de positieve behouden worden. We willen graag vasthouden; dat hebben we als mens geleerd. Dat wij mensen alles (en iedereen?) onder controle kunnen -en mogen- houden. We leren niet los te laten, omdat we denken dat áls we loslaten we verliezen. Het tegendeel is waar. Wie het risico neemt, wie over zijn eigen gevoel van angst heen durft te kijken... wie uit zijn eigen schaduw stapt ziet opeens dat er een andere wereld zich opent. 
Het Grote Verhaal betekent dat wij beseffen dat wij allemaal slechts voor even op deze wereld zijn. We zijn bezoekers. We zijn logeetjes die weer weg gaan. Dat geldt voor iedereen. We zijn passanten, en de mensen om en met ons zijn dit ook. 
Laten we onze nietigheid, onbelangrijkheid kennen. Het Grote Verhaal houdt in dat alles wat wij mee maken door ontelbare anderen is mee gemaakt. Alles gaat voorbij, ook de kleerscheuren en de builen. Ook de pleziertjes en het genot. 
We hebben alles te leen. Alles moet terug. Wat nu gebeurt zal opgaan in de eeuwigheid.
We leven nu. Laten we er nu van genieten of om treuren. Zodat we openstaan voor de volgende seconde.

Wat we gisteren hebben mee gemaakt en hoe we ons hebben gevoeld is reeds verdwenen. 
Wat we nu mee maken zal verdwijnen. 
Wat we morgen zullen mee maken weten we niet. 
We weten alleen dat alles een herinnering wordt.